GŁOS POKOLENIA KOLUMBÓW
GŁOS POKOLENIA KOLUMBÓW - SZKOLNY KONURS RECYTATORSKI
Głos Pokolenia Kolumbów pod takim hasłem odbył się Szkolny Konkurs Recytatorski, którego adresatami byli uczniowie klas VI, VII i VII. Uczestnicy musieli zmierzyć się z wymagającą poezją Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Tadeusza Różewicza.
Po wysłuchaniu przepięknych i wzruszających recytacji komisja konkursowa, w skład której wchodziły: Patrycja Kowalska (przedstawiciel uczniów), Pani Katarzyna Maciejewska (przewodnicząca) oraz panie: Marlena Kurkowiak, Agnieszka Orłowska, Marzena Uciechowska,Monika Osuch podjęły jednogłośnie decyzję o przyznaniu: 1 miejsca w konkursie Laurze Borowiak z klasy 8a, która zaprezentowała wiersz Tadeusza Różewicza „List do ludożerców”; 2 miejsca Mai Dymnej z klasy 7a recytującej „Warkoczyk” tego samego autora; z kolei 3 miejsce przypadło Gabrielowi Baszczyńskiemu z kasy 8b, który zmierzył się z wierszem „Ocalony” Tadeusza Różewicza. Laureaci trzech pierwszych miejsc otrzymali dyplomy i nagrody książkowe, a pozostali drobne upominki. Przed rozpoczęciem zmagań prowadząca Patrycja Kowalska przybliżyła uczestnikom pojęcie: Pokolenie Kolumbów oraz sylwetki poetów, których wiersze można było usłyszeć podczas konkursu.
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ
Pokolenie Kolumbów to zwyczajowe określenie pisarek i pisarzy urodzonych około roku 1920, których młodość przypada na czasy drugiej wojny światowej. Nazwa pochodzi od książki Romana Bratnego „ KOLUBMOWIE ROCZNIK 20”.
Młodzież należąca do tego pokolenia chwilę przed wybuchem wojny zdała maturę, miała rozpocząć studia. Podczas wojny było zaangażowana w działalność konspiracyjną i stała się ofiarą represji ze strony okupantów. Młodzież z pokolenia Kolumbów zamiast poznawać życie, miłość, rozwijać zainteresowania, uczyć się, musiała stawić czoła wojnie i tragediom dziejącym się wokół nich. O tym pokoleniu mówi się często – „ pokolenie straconych szans”. Tragedia drugiej wojny światowej miała wpływ na ich twórczość.
Konkurs recytatorski był poświęcony dwóm poetom z tego pokolenia – Krzysztofowi Kamilowi Baczyńskiemu oraz Tadeuszowi Różewiczowi. Pierwszy z nich nie przeżył wojny, zginął w czwartym dniu powstania warszawskiego – 4 sierpnia 1944 roku, drugiemu los pozwolił przeżyć wojnę.
POZNAJCIE SYLWETKI DWÓCH POETÓW POKOLENIA KOLUMBÓW
Krzysztof Kamil Baczyński urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie. Baczyński zaczął pisać wiersze już jako uczeń warszawskiego gimnazjum im. Stefana Batorego. Należał też do harcerstwa. Zdał maturę w maju 1939 roku, a we wrześniu wybuchła wojna. W czerwcu 1942 roku Krzysztof Kamil Baczyński ożenił się ze studentką podziemnej polonistyki Barbarą Drapczyńską.
Podczas okupacji Baczyński ukończył podziemną Szkołę Podchorążych Rezerwy "Agricola", uczestniczył w kilku akcjach sabotażowych, m.in. w wysadzeniu pociągu niemieckiego na trasie Tłuszcz-Urle, która została przeprowadzona 27 kwietnia 1944 r.
Baczyński rwał się do czynnego udziału w akcjach zbrojnych choć dowódcy niechętnie ryzykowali życie znanego i cenionego poety, którym już w tym okresie był.
Na wieść o wstąpieniu Baczyńskiego do oddziału dywersyjnego Stanisław Pigoń powiedział Kazimierzowi Wyce: "Cóż, należymy do narodu, którego losem jest strzelać do wroga z brylantów".
Baczyński w okresie okupacji niemieckiej ogłosił 5 tomików poezji: "Zamknięty echem" (lato 1940), "Dwie miłości" (jesień 1940), "Wiersze wybrane" (maj 1942) i "Arkusz poetycki nr 1" (1944). Jego poezja wyraża emocje i los generacji Kolumbów. Poeta zdawał sobie z tego sprawę, w wierszach często stosował liczbę mnogą, przemawiając w imieniu swoim i całego pokolenia. Pisał wiersze katastroficzne, chciał zmierzyć się ze swoją epoką, opisać czas wojny, która w jego wierszach ukazana jest jako ogromna, niszczycielska siła, niszcząca dawne systemy wartości i wprowadzająca nowe, okrutne prawa.
Od lipca 1943 Baczyński należał do II plutonu "Alek" 2. kompanii "Rudy" batalionu Zośka AK w stopniu starszego strzelca pod ps. Krzysztof.
Poeta zginął w Pałacu Blanka 4 sierpnia około godziny 16. Trafił go niemiecki snajper strzelający z gmachu Teatru Wielkiego. 1 września zginęła jego żona - Barbara. Oboje pochowani są na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach.
Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku. Uczył się w Gimnazjum imienia Feliksa Fabianiego w Radomsku. Tam też uzyskał tak zwaną małą maturę.
Na zainteresowanie Różewicza literaturą w dużej mierze wpłynął jego starszy brat Janusz. Różewicz zaczął pisać pierwsze wiersze, gdy miał kilkanaście lat. W tym okresie pisał także dla czasopisma „Pod Znakiem Marii”.
W czasie wojny Różewicz pracował początkowo w rodzinnym Radomsku jako magazynier i goniec, później został uczniem stolarskim w jednej z miejscowych fabryk.
W 1942 roku został żołnierzem Armii Krajowej. Różewicz otrzymał pseudonim „Satyr”. Rok później przeniesiono go do oddziałów leśnych. W latach 1943–1944 brał czynny udział w walkach prowadzonych przez żołnierzy Armii Krajowej. Stale pisał wtedy wiersze, redagował także czasopismo wojenne „Czyn Zbrojny”. Jego twórczość cieszyła się dużą popularnością wśród innych partyzantów.
W 1945 roku Tadeusz Różewicz ujawnił się w Komisji Likwidacyjnej. Kilka lat później odznaczono go Medalem Wojska Polskiego. w 1974 roku został zaś uhonorowany Krzyżem Armii Krajowej, który przyznano mu w Londynie. Głośnym echem odbiły się kolejne tomy Różewicza wydane już po wojnie – Niepokój i Czerwona rękawiczka. Wiersze młodego poety wysoko cenili między innymi Leopold Staff i Czesław Miłosz. To właśnie wtedy powstał jeden z najsłynniejszych wierszy Różewicza – Ocalony.
Różewicz był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Był laureatem licznych nagród literackich, między innymi Nagrody Poetyckiej Silesius przyznawanej we Wrocławiu
za dokonania w dziedzinie literatury środkowoeuropejskiej. W 2000 roku został laureatem Nagrody Literackiej Nike za tom poezji Matka odchodzi.
Zmarł w kwietniu 2014 roku we Wrocławiu. Jego prochy złożono na cmentarzu przy kościele ewangelickim Naszego Zbawiciela w Karpaczu. Dzieła Tadeusza Różewicza przetłumaczono
na 49 języków.
Opracowano na podstawie źródeł znalezionych w zasobach Internetu
